część kościoła między prezbiterium a kruchtą

Kościół ukończono pod koniec XV wieku. Zbudowano wówczas przylegający do prezbiterium kapitularz. W 1535 katedra przeszła w ręce kościoła luterańskiego, który w odróżnieniu od kalwinizmu nie przejawiał ostrych tendencji obrazoburczych. Dzięki temu część średniowiecznego wyposażenia katedry ocalała (np. ołtarz główny). Po ich zakończeniu, 7 września zabetonowano pierwszą część fundamentów kościoła. Kolejną część fundamentów – już ostatnią zabetonowano 29 września, zużywając do tego celu 235 m3 batonu atestowanego, wyprodukowanego w piekarskiej betoniarni “Budmet”, której prezesował zawsze chętny do współpracy p. Józef Strączek. W mieście Będzin na Górze Zamkowej znajduje się zabytkowy kościół Świętej Trójcy z XIV w. II. Historia zabytku. Najstarsze partie murów kościoła pamiętają jeszcze czasy Kazimierza Wielkiego. Parafia będziński istniała już co najmniej w XIII w, ale murowany kościół wzniesiono dopiero ok. 1364 roku. Pierwotnie drewniany W 2. poł. XIX w. rozebrano przylegające do kościoła gotyckie krużganki i zabudowania kapituły. W 1906 roku zastąpiono pierwotny gotycki portal zachodni neogotycką kruchtą. W 1950 roku wybuchł pożar, który zniszczył dachy, część sklepień nawy głównej, hełm wieży oraz belkę tęczową. część kościoła między prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych: wierny wachmistrz Kmicica: przybrane nazwisko Kmicica z ”Potopu” relikwiarz w kształcie krzyża podawany wiernym do całowania nonton drama turki sen cal kapimi sub indo. Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. część kościoła przeznaczona dla wiernych zawarta między prezbiterium a kruchtą (na 4 lit.) Sprawdź również inne opisy ha­sła: NAWA składowa część kościoła położona pomiędzy prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych (na 4 lit.) grupa ludzi, stanowiących pewną strukturę, pełniących pewną funkcję (na 4 lit.) część kościoła między prezbiterium a kruchtą (na 4 lit.) staropolski statek (na 4 lit.) boczna - w bazylice (na 4 lit.) statek, okręt (daw.) (na 4 lit.) np. boczna w kościele (na 4 lit.) główna lub boczna w kościele (na 4 lit.) transept w kościele (na 4 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: "CZĘŚĆ KOŚCIOŁA PRZEZNACZONA DLA WIERNYCH ZAWARTA MIĘDZY PREZBITERIUM A KRUCHTĄ". Zna­leź­liśmy ich w su­mie: MIESZADŁO, MUSZKA, KOPISTKA, PRZEMIANA POLITROPOWA, SEKSTA, PREFERENCJA, MIEJSKOŚĆ, TUBUS, TECHNIKA CIEPLNA, KIFOZA, MĄTWA, OLA, MEMBRANA, SKLEP ZOOLOGICZNY, OBORA, JARZYNA, TRÓJNIAK, SHOUNEN, PROJEKT TECHNICZNY, OBROK, POLĘDWICA, BYLICA POSPOLITA, WERSET, LEWO, STRZAŁ SAMOBÓJCZY, JUFERS, SEKSTET, KONTO, AUDIENCJA GENERALNA, NERKOWIEC, BONNY, BIAŁKO BŁONOWE, GRUPA AMINOWA, DZBANECZNIK ATTENBOROUGHA, EKSŻONA, CHORWACKI, APORT, MAJĄTEK TRWAŁY, REDA, INTERMEZZO, ROWER, POPRAWCZAK, ŚLIMAK, KIJANKA, BĘBEN, CHRZEŚCIJAŃSTWO ZACHODNIE, CZESZCZYZNA, PĘTLA NEFRONU, ARCHIPREZBITER, SEKCJA, KAWOWIEC, NAGŁOWIE, GUTAPERKOWE, GRZBIET, MARKETING AFILIACYJNY, PODKOLANIE, SEGMENT, PIASTA, PONY AMERYKAŃSKI, WARIATKOWO, ETAP, LEWAREK, USTNIK, DUO, KWIATON, CZAPKA TEKTONICZNA, KONTRDEMONSTRACJA, FRÖBER, KASTNER, IRISH DRAUGHT, ŻEBRO, PARTYKUŁA WZMACNIAJĄCA, STYL, SHONEN-AI, ARENDA, OBIBOK, ADENSKA, ROZCIĘGNO DŁONIOWE, JELEC, WARIACJE, ROZZIEW, GETRY, OCZKO W GŁOWIE, PRZESTRZEŃ ZUPEŁNA, NAPIERŚNIK, CLEARING, SCHRONISKO DLA NIELETNICH, TRZON, KITEKAT, WIELETA, KONFEKCJA, OKRĘT WOJENNY, FRANCUSZCZYZNA, WOLTAMPEROMETRIA, PANEWKA, CZEK ROZRACHUNKOWY, DZIĄSŁO, OWOCNIK, PAŁANKA WĘDROWNA, KOMORA ZAMKOWA, KRYTYCZNOŚĆ, DOMICYL, KARAKURT, BRACIA POLSCY, JĘZYK, PILOTKA, NAMIAR, KOMORA FERMENTACYJNA, DAKAR, BRZOSKWINKA, MENSA, TOKARKA ZATACZARKA, KUWETKA, GNIAZDO WTYCZKOWE, OFIARA, OTOK, LARGHETTO, TRESER, AKCIK, TUŁÓW, REGRESJA LINIOWA, KARAPAKS, EKSTRAKT RZECZYWISTY, ORGAN, DWÓJECZKA, POLICENTRYZM, HAREM, GRADUAŁ, STYL RETORYCZNY, TRZON, ŁODYGA KWIATONOŚNA, BIEŻNIK, MODEL, KWACZ, CZUBATOŚĆ, PROCES JEDNOSTKOWY, ZABYTEK RUCHOMY, ILDEFRANSY, BIDŁO, BOSCH, TRANSMITANCJA, ALGORYTM MRÓWKOWY, PARAFIA, NACZÓŁEK, PŁASZCZ KĄPIELOWY, REJ, ESCHATOLOGIA, TRANSFORMATOR SEPARACYJNY, CEL, CIAŁKO SZKLISTE, NANERCZ, DUPA, NAWIERZCHNIA KOLEJOWA, APROBATA, SUROWICA, SYGNIFIKATOR, SZYPUŁKA, ROSARIUM, DUPCIA, PRZYSIOŁEK, METODA PORÓWNAŃ, SOŚNIK, GNIAZDO, REJESTR, IRENISTA, ORGANIZACJA POZARZĄDOWA, ACENA NOWOZELANDZKA, WKŁADA, PIEKŁO, KOŚCIÓŁ RZYMSKOKATOLICKI, APORT, KUFA, KOŚCIÓŁ ORMIAŃSKOKATOLICKI, OSŁONKA POCHWOWA JĄDRA, WEWNĘTRZNY, PODSUFITKA, TABU, BILANS PŁATNICZY, SZPARA, SPRYCHA, PALEMONETKA ZMIENNA, EDYKUŁA, OLIMPIADA SPECJALNA, TRIESTEŃSKA, JURA POLSKA, STOJAN, STERLING, ILOCZYN MIESZANY, MŁOTECZEK, ROBOTA, PŁUŻKA, KONWIKT, ODPUST, PRODROM, PEKTORAŁ, KABINA, JĘZYK PRAINDOEUROPEJSKI, DOŁEK, PLATYNOWA PŁYTA, KUFA, TARANTAS, ALGARVE, KRUPON, WIELKOMIEJSKOŚĆ, JĄDRO ZIEMI, STAROANGIELSKI, ROZKOJARZENIE, SOLE, INTERMEZZO, OSTRY BRZUCH, TURKIESTAN, KWIZ, NAPLECZNIK, JAKLA, PRZECIWCIAŁO CYTOFILNE, PELARGONIA BLUSZCZOLISTNA, LIBACJA, IBIS BIAŁY, CZĘŚĆ, TYSIĄCZNA Z NADMIAREM, DULĘBA, KOŚCIÓŁ STAROKATOLICKI, KINDERBAL, ZDECHLINA, DOCZESNA, GARIBALDKA, NAGOLENICA, KRYTERIUM MAKSYMINOWE, TRIO, GUMA, OBRZEŻE, SZALOWANIE, SUSEŁ LAMPARCI, TEMPURA, PUCKA, IRENIZM, TOLERANCJA, ŚRÓDKOŚCIE, CZARNY PIOTRUŚ, PŁASZCZ, TENDER, INTERAKCJONISTA, CZYNNIK NORMUJĄCY, ONTOLOGIA, ARAGO, SIODŁO, ZWIERCIADŁO, JASZMAK, GALICYJSKOŚĆ, STAROPOLSZCZYZNA, WIELKOROSJA, LEWIATAN, SKARPETKA, CHATAŃSKA, MÓŻDŻEK, ROZSTAW TRÓJSTOPOWY, KNAGA, FUNDAMENT, POWIEŚĆ RZEKA, MUNDSZTUK, ENCYKLIKA, KONTRDEMONSTRACJA, PALESTRA, WJELA, ZBIORY ROZŁĄCZNE, MURŁATA, PETREL WULKANICZNY, MINIATURA FORTEPIANOWA, PĘTLA JELITOWA, ZAKOŃCZENIE, KLINGOŃSKI, FILM AUTORSKI, PERKOZ BIAŁOCZUBY, BIOCZUJNIK, PODNIEBIENIE MIĘKKIE, ARGENTYŃSKOŚĆ, ILOŚCIOWA TEORIA PIENIĄDZA, SPORT RAKIETOWY, KORYTO, PROWINCJA KOŚCIELNA, CZASZA, GĘSI, POWÓZ, OGRÓDEK PIWNY, PĘD ROŚLINNY, MAGAZYNEK, RZEPKA, PRÓBA TUBERKULINOWA, DŁUGOŚĆ GEOGRAFICZNA, CZĘŚĆ WSPÓLNA, EUROPEJSKOŚĆ, STYL FORMULARNY, SKRYTKA POSELSKA, NAWALANKA, GŁÓWKA, ZBÓR, ROŻEK, PENSJA, BIELIZNA POŚCIELOWA, RENESANS. Ze względu na bar­dzo du­żą ilość róż­nych pa­su­ją­cych ha­seł z na­sze­go sło­wni­ka: - ogra­ni­czy­liśmy ich wy­świe­tla­nie do pier­wszych 300! nie pasuje? Szukaj po haśle Poniżej wpisz odga­dnię­te już li­te­ry - w miej­sce bra­ku­ją­cych li­ter, wpisz myśl­nik lub pod­kreśl­nik (czyli - lub _ ). Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nych przez Cie­bie li­ter. Im wię­cej li­ter po­dasz, tym do­kła­dniej­sze bę­dzie wy­szu­ki­wa­nie. Je­że­li w dłu­gim wy­ra­zie po­dasz ma­łą ilość od­ga­dnię­tych li­ter, mo­żesz otrzy­mać ogro­mnie du­żą ilość pa­su­ją­cych wy­ni­ków! się nie zgadza? Szukaj dalej Poniżej wpisz opis po­da­ny w krzy­żów­ce dla ha­sła, któ­re­go nie mo­żesz od­gad­nąć. Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nego przez Cie­bie opi­su. Postaraj się przepisać opis dokładnie tak jak w krzyżówce! Hasło do krzyżówek - podsumowanie Najlepiej pasującym hasłem do krzyżówki dla opisu: część kościoła przeznaczona dla wiernych zawarta między prezbiterium a kruchtą, jest: Hasło krzyżówkowe do opisu: CZĘŚĆ KOŚCIOŁA PRZEZNACZONA DLA WIERNYCH ZAWARTA MIĘDZY PREZBITERIUM A KRUCHTĄ to: HasłoOpis hasła w krzyżówce NAWA, część kościoła przeznaczona dla wiernych zawarta między prezbiterium a kruchtą (na 4 lit.) Definicje krzyżówkowe NAWA część kościoła przeznaczona dla wiernych zawarta między prezbiterium a kruchtą (na 4 lit.). Oprócz CZĘŚĆ KOŚCIOŁA PRZEZNACZONA DLA WIERNYCH ZAWARTA MIĘDZY PREZBITERIUM A KRUCHTĄ inni sprawdzali również: jednoroczna roślina warzywna spokrewniona z ogórkiem; owoce kuliste lub wydłużone o soczystym miąższu , nazwa środka spożywczego akceptowana przez konsumentów w państwie członkowskim, w którym żywność ta jest sprzedawana, bez konieczności jej dalszego wyjaśniania , spółgłoska, podczas artykulacji której dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny , AMBROZJA; indyjska nazwa napoju bogów, zapewniająca im nieśmiertelność , piołunówka , część ryby lub tuszki drobiowej w postaci płatu mięsa niezawierającego ości, kości ani skóry , coś, co sprawia kłopot, przyczyna niedogodności , anime, w którym pojawia się motyw miłości między młodymi chłopcami , poprawiany przez kobiety , Buteo platypterus antillarum - podgatunek ptaka wyróżniony w obrębie gatunku myszołów szerokoskrzydły (Buteo platypterus) , lud, który tworzą potomkowie zbiegłych czarnych niewolników zamieszkujący tereny dzisiejszej Ameryki Łacińskiej , gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowate (Strophariaceae), nazwa dawna Cytaty ze słowem nawa Uroczystość w bazylice przy ul. Kopernika odbywa się w małej apsydzie nawy południowej świątyni, przy ołtarzu św. Ignacego z Loyoli, a przedstawiającego go podczas mistycznej wizji w otoczeniu grupy aniołów. , źródło: NKJP: Zbigniew Iwański: Mały przewodnik po tradycjach chrześcijańskich w Krakowie, 2009Królewicze byli wściekli, Że w tę mgłę się przyoblekli I że wiatr ich niesie żwawo Z tą zaklętą, dziwną nawą. Ale już koło południa Nawa nagle się zaludnia. Ukazuje się załoga Rozbójnicza i złowroga: A więc sternik-kuternoga, Pięćdziesięciu marynarzy, Strasznych zbójów i korsarzy [...]., źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Baśnie i poematy, 1945 Umysły tych kierowników polskiej nawy politycznej były zaciemnione zupełnie manifestem Wielkiego Księcia Mikołaja. , źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007;Gdy tylko usłyszeli pouczenie, zaraz tam popłynęli i uczynili, jak rzekł wróżbita. Kiedy byli przed Symplegadami, wypuścili znad dziobu nawy gołębia. , źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008Świątynia będzie miała pięć naw o zróżnicowanych wysokościach. , źródło: NKJP: (G): Cud Lichenia, Dziennik Polski - Kraj, 1999-06-07 Tylko nawa centralna, dwukrotnie szersza niż pozostałe, kończyła swój bieg apsydą, wypełnioną półokrągłą ławą dla duchowieństwa z tronem biskupim pośrodku., źródło: NKJP: Jan Gać: Grecja kulturowy przewodnik po Grecji bizantyńskiej, 2007W nawach bocznych, oddzielonych od nawy głównej filarami, ustawiono liczne konfesjonały, w których na penitentów oczekują kapłani sprawujący sakrament pojednania w wielu językach. , źródło: NKJP: ks. Józef Marecki: Bazylika Matki Bożej Łaskawej, Głos Ojca Pio, 2001-02Spotkanie, choć dramatyczne z racji niedawnych wydarzeń, nie było dosłownym gaszeniem strajku. Tym razem była to rozmowa nowych kierowników nawy państwowej z poszkodowanymi robotnikami. , źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek : życie i narodziny legendy, 2002W roku 1521 ksiądz Diego de Acuńa wyruszył z konwojem z portu Santa María la Antigua w Darién i pożeglował ku Santo Domingo. Gwałtowna burza zaskoczyła konwój na wysokości miejsca, gdzie teraz jest port Santa Marta. Nawa, którą płynął ksiądz, zatonęła, a on sam był jedynym rozbitkiem, któremu udało się dopłynąć do brzegu. , źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006Gdy jeden wiosłem macha żwawo, drugi kieruje wtedy nawą, na tym się świata ład opiera, że jeden sieje, drugi zbiera. , źródło: NKJP: Janusz Szpotański: Zebrane utwory poetyckie, 1990Orszak pogrzebowy ruszył powoli główną nawą kościoła ku kruchcie, gdzie było wejście do podziemi, w których zakonnicy znajdowali miejsce wiecznego spoczynku. , źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006Co do spraw międzynarodowych, to patrząc z naszego punktu widzenia, dochodzi się do wniosku, że zachodnioeuropejscy kierownicy naw państwowych utracili już wszystkie atuty i zostali przez własne narody zepchnięci na pozycje, nie dające żadnych szans utrzymania. , źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997Górował pod niektórymi względami nad rozgrzanymi inteligentami, jakich nie brakowało wokół niego i pewnie dlatego przeprowadził jakimś cudem naszą polską nawę przez te wszystkie katarakty. , źródło: NKJP: Barbara Szczepuła: Bezczelnysprytnybogobojny, Dziennik Bałtycki, 2008-12-05Ludzie kierujący polską nawą państwową, a także i duże odłamy społeczeństwa, dążyły do budowy Polski w możliwie obszernych granicach. , źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995 SŁOWNIK TERMINÓW ARCHITEKTONICZNYCH Zanim zaczniemy zwiedzanie Lwowa, to warto poznać terminy architektoniczne, które zostały użyte do opisów obiektów zabytkowych. Te podstawowe pojęcia warto znać i rozumieć ich znaczenie. Absyda (apsyda) – pomieszczenie zamykające prezbiterium lub nawę kościoła, zwykle półkoliste lub wieloboczne. Ambona (kazalnica) – podwyższone miejsce służące kapłanom do czytania tekstów liturgicznych lub wygłaszania kazań, zazwyczaj usytuowane przy lewej ścianie nawy głównej, niedaleko prezbiterium; współcześnie niewykorzystywana. Arkada – łuk oparty na dwóch kolumnach lub filarach, może być pojedyncza lub układać się w szeregi otaczając na przykład dziedzińce. Attyka – poziomy element architektoniczny ponad wieńczącym gzymsem budowli, zasłaniający częściowo lub całkowicie dach, o formie prostej ścianki, balustrady lub innych rzeźbiarskich detali. Babiniec – w świątyniach judaistycznych i muzułmańskich część przeznaczona tylko dla kobiet, a w cerkwi to przednia część łącząca się z nawą. Baldachim – dekoracyjny element najczęściej w kształcie wieżyczki, umieszczony nad ołtarzem, amboną, posągiem czy też nagrobkiem. Bazylika – świątynia chrześcijańska, podzielona kolumnami na trzy, pięć czy nawet siedem naw, przy czym środkowa jest wyższa od pozostałych. Słowo bazylika oznacza także godność kościoła. Belkowanie – najwyżej położony, poziomy element budowli spoczywający na kolumnach lub filarach, składający się z fryzu i gzymsu. Biedermeier – styl w sztuce (głównie w meblarstwie i dekoratorstwie) panujący w pierwszej połowie XIX wieku, głównie na terenie Niemiec i Austrii. Charakteryzował się częstym wykorzystaniem motywów kwiatowych oraz bardzo dużym stopniem realizmu. Dlatego też mówi się, że biedermeier był sztuką mieszczan dla mieszczan. Chór muzyczny – rodzaj galerii w kościele, na której umieszczone są organy oraz zespół śpiewaków i muzyków, zlokalizowany najczęściej w nawie głównej, nad wejściem, naprzeciw ołtarza głównego. Cios – kamień ciosany, blok kamienny przycięty w regularnym kształcie prostopadłościanu lub sześcianu, o obrobionej przynajmniej jednej powierzchni, osadzany w murze w jednolicie układanych warstwach. Dziedziniec – pozbawiona dachu przestrzeń, wydzielona wewnątrz budynku albo pomiędzy budynkami o charakterze zamkniętym, i otoczona bryłami zabudowy ze wszystkich stron bądź otwartym, czyli niezabudowanym przynajmniej od jednej strony. Edykuła – niewielka kapliczka o dwóch filarach, kolumnach albo pilastrach podtrzymujących belkowanie i fronton. Elewacja – jedna z zewnętrznych ścian budynku wraz ze wszystkimi jej elementami, określana kierunkami świata, na przykład wschodnia czy południowa, lub otoczenia, na przykład tylna czy boczna. Epitafium – napis umieszczony na nagrobku, ale też można rozumieć to pojęcie jako mowę pogrzebową lub wiersz poświęcony pamięci zmarłego. Fasada – główna elewacja budynku, często monumentalna, spełniająca funkcje reprezentacyjne i wyróżniająca się spośród innych elewacji budynku. Fasada jest jedna, natomiast elewacji jest kilka. Filar – pionowa podpora spełniająca podobną rolę co kolumna, o przekroju wielobocznym, pełniąca funkcję konstrukcyjną, ale też dekoracyjną, zwykle jest wolnostojący, ale może też być przyścienny, tzw. półfilar. Fresk – technika malarstwa ściennego wykonanego farbami na mokrym tynku, zazwyczaj wielkoformatowego. Fronton (szczyt) – element architektoniczny o kształcie trójkąta lub połowy owalu, usytuowany nad portykiem, ograniczający krawędzie boczne dachu dwuspadowego. Może być to również podobny element umieszczony nad drzwiami czy oknami. Nieprawidłowe jest określanie fasady budynku terminem fronton. Fryz – pas dekoracyjny biegnący poziomo, w architekturze może to być szereg łuków (fryz arkadkowy), ale też motywy roślinne czy elementy figuralne. Gzyms – pozioma, zwykle profilowana listwa, wystająca przed lico muru, pełniąca rolę ochronną elewacji, a także często funkcję ozdobną. Halowy kościół – kościół, w którym wszystkie nawy są jednakowej wysokości. Hełm – dach przykrywający wieżę, w kształcie ostrosłupa lub stożka, zwykle kryty blachą; w stylu barokowym miewa skomplikowane, wielokondygnacyjne formy, zakończony iglicami i dodatkowymi elementami, takimi jak kule czy krzyże. Historyzm – świadome naśladowanie stylów wcześniejszych epok. W XIX wieku powstawały budynki neorenesansowe, neobarokowe czy neoromańskie. Często nawiązanie do przeszłości było powierzchowne i ograniczało się do dekoracji architektonicznej i najbardziej rozpoznawalnych motywów. Ikonostas (przegroda) – w architekturze sakralnej prawosławia ściana oddzielająca prezbiterium (swiatłyszcze) od nawy (naos), zdobiona i zaopatrzona w obrazy (ikony ułożone w określonym porządku), z trojgiem drzwi, oddzielająca część kapłańską od pomieszczenia dla wiernych. Przegroda ta w symboliczny sposób oddziela strefę sacrum od profanum. Kartusz – ozdobnie obramowany element dekoracyjny w kształcie tarczy herbowej, inskrypcji, płaskorzeźby czy malowidła. Kaseton – rodzaj przestrzennej dekoracji stropu, sklepienia albo kopuły, dzielący powierzchnię na pola, o różnej wielkości i kształcie, najczęściej prostokątne, albo wielokątne. Katedra – główny kościół diecezji z siedzibą biskupa lub arcybiskupa. W diecezji znajdować się może tylko jeden kościół katedralny. Kolumna – podpora architektoniczna, która ma przekrój kolisty, co odróżnia ją od filara. Kopuła – rodzaj sklepienia w formie czaszy, o różnych kształtach i przekrojach, która przykrywa duże pomieszczenie bez dodatkowych podpór, słupów i filarów, czasami z doświetlającym wnętrze otworem albo latarnią. Kruchta (dawniej nazywana babińcem) – to część kościoła, przedsionek przed wejściem głównym, czasem także bocznym, wydzielona wewnątrz kościoła, pod chórem muzycznym lub w formie osobnej przybudówki. Latarnia – cylindryczna lub wieloboczna nadbudówka na szczycie kopuły, z otworami przepuszczającymi światło, zazwyczaj przykryta hełmem. Loggia – to wnęka w zewnętrznej płaszczyźnie budynku, otwarta na zewnątrz, oddzielona drzwiami i oknem od pomieszczeń wewnętrznych. We współczesnych budynkach zazwyczaj tylko jednokondygnacyjna, spełnia funkcję balkonu. Manieryzm – styl architektoniczny przejściowy od renesansu do baroku. Cechuje się dążeniem do podważania klasycznych zasad poprzez stosowanie zniekształceń, skomplikowanych układów, wykorzystaniem przesady i dowcipu, wyrafinowaniem, stylizacją i ekspresją. Namiotowy dach – rodzaj dachu mający tyle płaszczyzn ile boków ma nakryty nim budynek lub część budynku. Nawa – to część kościoła położona pomiędzy prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych. Nawy są zazwyczaj oddzielone rzędem filarów lub kolumn. Kościoły mogą posiadać jedną nawę (kościoły jednonawowe) lub więcej (kościoły wielonawowe). Można rozróżnić nawę główną położoną na osi budowli, nawy boczne (nawet do trzech z każdej strony nawy głównej) oraz nawy poprzeczne zwane transeptami. Nisza (wnęka) – wgłębienie w murze o kształcie prostokątnym lub półkolistym, w fasadzie lub w ścianie wewnątrz budynku, przeznaczone do umieszczenia na przykład rzeźby. Oficyna – to budynek pozbawiony bezpośredniego dostępu do ulicy, usytuowany w głębi podwórza. Może to być także skrzydło pałacu lub dworu, albo odrębny, służebny budynek wchodzący w skład większego kompleksu. W zabudowie miast, przede wszystkim XIX i początku XX wieku oficynami nazywano boczne skrzydła czynszowych kamienic, a także budynki umieszczone po bokach podwórza. Ornament – pojedyncza ozdoba lub motyw zdobniczy z powtarzających się elementów. Mogą to być elementy geometryczne, roślinne, zwierzęce lub postaciowe. Płaskorzeźba – rzeźba wykonana na powierzchni kamienia, metalu, wystająca nieco nad powierzchnię. Pierzeja – ciąg elewacji domów stojących w jednej linii, stanowiących ścianę placu lub ulicy. Polichromia – wielobarwne malowidło zdobiące ściany budowli. Popiersie – zwane też biustem, przedstawienie części postaci ludzkiej, często umieszczane na postumencie. Portal – ozdobne obramowanie drzwi wejściowych do budynku lub ważnego wnętrza, na przykład kościoła, pałacu, zazwyczaj bogato zdobione. Portyk kolumnowy – wejście do budynku, lub przedsionek osłonięty dachem wspartym na kolumnach, dzięki czemu stanowi otwarte wnętrze w rodzaju galerii. Miał za zadanie chronić drewniane części budowli oraz ludzi przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Prezbiterium – w świątyniach chrześcijańskich część przeznaczona dla duchowieństwa, zazwyczaj wydzielona z nawy. Rustyka – sposób dekoracyjnego obrobienia faktury powierzchni muru kamiennego lub kamiennej okładziny ściennej, naśladujący naturalną, nierówną powierzchnię kamienia. Rzeźba – przestrzenny element dekoracyjny wykonany w drewnie, kamieniu, gipsie, metalu itp. Sklepienie – przykrycie budynku lub jego części za pomocą konstrukcji, opartej na kolumnach, filarach, arkadach. Wyróżnia się wiele rodzajów sklepień i jednymi z najbardziej znanych są: sklepienie kolebkowe zwane też beczkowym (o kształcie połowy walca), sklepienie krzyżowe (powstające z przenikania się dwu sklepień kolebkowych), sklepienie żebrowe (w którym elementami przenoszącymi obciążenie są żebra), sklepienie gwiaździste (rysunek gwiazdy), sklepienie sieciowe zwane też siatkowym (o żebrach przecinających się ukośnie, równolegle lub prostolinijnie, co nadaje kształt sieci), sklepienie kryształowe (sklepienie bezżebrowe ozdobione pryzmatycznymi wgłębieniami tworzącymi dekoracyjny wzór. Sobór – katedra prawosławna lub grekokatolicka, a także każda ważniejsza i okazalsza cerkiew miejska. Szkarpa (przypora) – charakterystyczny dla architektury gotyckiej filar, stosowany dla wzmocnienia zewnętrznej ściany budynku. Transept – poprzeczna nawa przecinająca się z główną. Część kościoła położona pomiędzy prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych, kościoły mogą posiadać jedną nawę (kościoły jednonawowe) lub więcej (kościoły wielonawowe), można rozróżnić nawę główną położoną na osi budowli, nawy boczne oraz nawy poprzeczne zwane transeptami. Data publikacji: 12:00 Tagi: chrześcijaństwo, kościół, nawa nawa - część kościoła położona pomiędzy prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych. Nawy są zazwyczaj oddzielone rzędem podpór - filarów lub kolumn. Średniowieczne kościoły bazylikowe były trój- lub pięcionawowe, o nawie głównej dwa razy szerszej i dwa razy wyższej od bocznych (trójnawowe - katedra w Chartres, katedra w Reims, pięcionawowe - kościół St. Sernin w Tuluzie, katedra w Paryżu). Późnogotyckie kościoły dwunawowe mogły mieć symetryczne nawy równej szerokości (kościół NMP w Wiślicy) i prezbiterium umieszczone na osi filarów międzynawowych lub niesymetryczne nawy różnej szerokości (układ spotykany w budownictwie zakonów żebraczych - dominikanów i franciszkanów). W okresie nowożytnym, szczególnie w baroku można obserwować zacieranie się podziałów na nawy - często trudno orzec, czy mamy do czynienia z nawami bocznymi, czy tylko z ciągiem kaplic przyległych do nawy głównej. W kościołach jednonawowych komplikacji i zróżnicowaniu uległ kształt naw - stosowano koło, elipsę, trój- i pięcioliść a także różnego rodzaju elipsy, owale z aneksami. Bardziej ogólnie można mówić o nawach w każdym podłużnym budynku (np. w świątyni antycznej), jeśli jest on podzielony wzdłuż rzędami podpór (filarów lub kolumn). W budownictwie przemysłowym pojęcie "nawa" używane jest dla określenia części hali oddzielonej rzędem słupów. Mamy zatem hale jedno- i wielonawowe. Inne hasła zawierające informacje o "nawa": Inne lekcje zawierające informacje o "nawa":

część kościoła między prezbiterium a kruchtą